W debiutanckim filmie Massada na przemiał idą zbierane przez bohatera kartony, ale przede wszystkim recyklingowi ulegają nasze wyobrażenia o świecie Islamu. Pokazuje zgubną siłę stereotypu ugruntowanego przez osławioną "wojnę z terroryzmem". Akcja dzieje się w Jordanii, w mieście, z którego pochodził jeden najbardziej znanych współpracowników Osamy Bin Ladena – szejk Az-Zarkawi. Jego postać przewija się przez cały film, powraca w opowieściach jordańskiej ulicy, mit zderza się ze wspomnieniem (ludzie mówią o jego przeciętności, słabej religijności). Opowieści o jednym z najbardziej znanych terrorystów (zginął w nalocie bombowym w Iraku w 2006 roku) przewijają się w filmie jak refren. Jednak to nie on jest bohaterem, podobnie jak żadna inna duża postać "wojny z terrorem". "Na przemiał" opowiada historię niejakiego Abu Ammara, życiowego bankruta w świecie, gdzie mężczyznom nie wybacza się słabości. Abu żyje ze zbierania kartonów, w ten sposób próbuje zapewnić byt dzieciom. Wstydzi się społecznego upadku (kiedyś był przedsiębiorcą), poczucie życiowej przegranej próbuje przykryć religijną żarliwością. Abu pisze książkę teologiczną, broniącą wzajemnej niezależności Islamu i polityki ("żaden teolog nie nakazałby ataku na WTC"), jednocześnie upatrując źródła wszystkich nieszczęść w Imperium Zła jakim jest USA Busha. Problem polityki, terroryzmu, czy różnych oblicz religijności mamy tu sprowadzony to parteru. Massad kreśli portret społeczeństwa w całym jego zróżnicowaniu, okazując wzajemne podziały w tym, co wydaje się nam często monolitem. Reżyser nie demonizuje żadnej ze stron konfliktu, nie ucieka się do gazetowych uproszczeń, czy łatwych odpowiedzi. Pozwala zanurzyć nam się w ten obcy kulturowo świat i spróbować zrozumieć jego racje i paradoksy, czego najlepszym przykładem jest ironiczne zakończenie filmu.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
